چکیده
محدوده وضع ثیاب توسط قواعد با توجه به آیه شریفه و روایات مفسره و وارده در مورد قواعد محل اختلاف شده است. چهار قول در این زمینه مطرح گردیده است: جواز وضع مطلق لباسها، جواز وضع خمار، جواز وضع خمار برای کنیزها و جلباب به تنهایی برای حره و جواز وضع خمار و جلباب.
بعد از جمع بین روایات به واسطه اوسعیت محدوده پوشش جلباب از خمار یا حمل روایات وضع جلباب فقط بر افضلیت قول به جواز وضع خمار و جلباب مقبول شده است روایت جواز وضع خمار برای کنیز با اوسعیت معنای جلباب یا اجمال روایت( در صورت عدم پذیرش اوسعیت) و روایت بزنطی به خاطر اجمالش کنار گذاشته شده اند.
دانش پژوه: محمد بهرامی
تذکر:اصل مقاله در معاونت آموزش مرکز فقهی ائمه اطهار علیهم السلام موجود می باشد.متقاضیان میتوانند جهت دریافت مقاله نام و شماره تلفن خود و نام مقاله مورد درخواست را به سامانه 50001000522790 پیامک نمایند.