چکیده:
حکم نگاه کردن مرد به زنی که خواستار ازدواج با او است البته با شرایط آن ، از موضوع حرمت نگاه به زن نامحرم استثنا شده است ، با توجه به اهمیت مقدمی نگاه در تشکیل خانواده ، هدف از این تحقیق ، بررسی قلمرو نگاه به زن نامحرم به قصد ازدواج با او و طریقه‌ی جمع بین روایات متعارض است .
حکم جواز نگاه مرد به زنی که خواستار ازدواج با او است ، این موردپذیرش همه‌ی فقیهان است ، لکن دیدگاه‌های فقیهان شیعه در تعیین محدوده‌ی نگاه متفاوت است و منشأ آن ، نسبت روایات باب با یکدیگر و طریقه‌ی جمع بین این روایات و اعتبار سنجی آن‌ها از حیث سند و دلالت است .
در این تحقیق به چهار دیدگاه اشاره‌شده است که عبارت‌اند از : عده‌ای از فقیهان مانند علامه حلی و محقق حلی و شیخ الانصاری حکم جواز نگاه را وجه وکفین مقید کرده‌اند و عده‌ای دیگر مثل آیت الله حکیم و صاحب جواهر و سید صاحب عروة ، محدودیتی برای نگاه مرد به زن قائل نشده اند و مرد به تمام اعضای بدن زن غیر از )) عورت (( می تواند نگاه کند وعده ای دیگر همچون آیت الله خوئی حکم جواز نگاه را محاسن زن مقید کرده است و برخی دیگر مثل آیت الله زنجانی ، حکم نگاه را به موارد متعارف مقید کرده است ، و طریقه ی جمع بین روایات متعارض نزد این بزرگواران متفاوت است و در این تحقیق مورد بررسی قرار گرفته است.
دانش پزوه: حسین شمس الدینی
تذکر:اصل مقاله در معاونت آموزش مرکز فقهی ائمه اطهار علیهم السلام موجود می باشد.متقاضیان میتوانند جهت دریافت مقاله نام و شماره تلفن خود و نام مقاله مورد درخواست را به سامانه 50001000522790 پیامک نمایند.