چکیده
در جامعه ی امروزی خواه ناخواه هر یک از زن و مرد در اجتماع حضوری فعّال داشته و به تناسب هر یک از ایشان با دیگری در تعامل بوده و مشغول به ارائه ی یک نحوه خدمت و فعّالیت یا بهره گرفتن از تلاش دیگری است. در این میان أفراد متدیّن نسبت به رعایت موازین شرعی به خصوص در مورد مسأله ی پوشش بانوان و رعایت شرعی محدوده ی نظر، بسیار حسّاس بوده و به دنبال عمل به وظائف خویش هستند تا ثمره ی این ارتباط، خُسران و آسیب نباشد.
هجمه ی سنگین غرب با تبلیغات منفیّ و القاء شبهات برای به نابودی کشاندن هویّت و روابط سالم مسلمانان از یک طرف و میل طبیعی انسان¬های غیر مهذّب برای فرار از محدودیّت هایی که لازمه ی حرکت به سمت کمال است از طرف دیگر، تبیین بیش از پیش تعالیم نجات بخش اسلامی را مطالبه می کند، حرمت نظر مرد به زن و رعایت پوشش شرعی توسّط بانوان که مسأله ای مورد ابتلای عموم است یکی از این مسائل است که در صورت، عمل اجتماع به آن موجب ترتّب آثار بی شمار است.
نوشتار حاضر با استفاده از منابع کتابخانه ای با روش توصیفی – تحلیلی به تبیین مسائل مربوط به نظر مرد به زن پرداخته و حرمت نظر به نامحرم به جز در موارد استثناء، و عدم حرمت نظر به عضو جدا شده از نامحرم را تمام دانسته به گونه ای که هیچ یک از شبهات در مقام وارد نیست.
دانش پژوه: مرتضی ارجمندمنش
تذکر:اصل مقاله در معاونت آموزش مرکز فقهی ائمه اطهار علیهم السلام موجود می باشد.متقاضیان میتوانند جهت دریافت مقاله نام و شماره تلفن خود و نام مقاله مورد درخواست را به سامانه 50001000522790 پیامک نمایند.